۱۳۹۳ دی ۲۹, دوشنبه

نامه ای به گلشیفته فراهانی




سرکار خانم گلشیفته فراهانی

با درود


امروز مطلع شدم شیرینکاری پیشین شما را، که نام "اعتراض به جمهوری اسلامی" بر آن نهاده بودید، شیرینکاری جدیدتان تحت الشعاع قرار داده و به راستی باید نام این کار جدیدتان را "اعتراض سراسری به جمهوری اسلامی،" گذاشت.


باری بر شما هرجی نیست و ایراد از ماست که انتظار داریم که شما اعضاء و جوارح خویشتن را به نمایش عموم نگذارید، و بنده لازم دانستم به عنوان یک مسلمان روشنفکر، از شما عذرخواهی کنم:


بنده از شما عذر می خواهم که در ایران مردم نمی دانند که در غرب، فروختن تن خود به شهوات دیگران، عملی است که در صورت رضایت طرفین ایرادی ندارد، چه برسد به اینکه کسی بخواهد تنش را به پولهای عکاس معروفی مثل پائولو راورسی و به قیمت چاپ عکس بدن عریانش بر صفحۀ نخست مجلۀ سرشناس اگوییست بفروشد.


بنده از شما عذر می خواهم که برخی صفحۀ فیسبوک جعلی به نام پدر بزرگوارتان می سازند و در آن شما را غریبه خطاب می کنند، در حالی که باید چند وقت بعد شاهد باشیم، که مثل شیرینکاری قبلی شما، پدرتان به همراه مادرتان با عکس گرفتن در کنار شما، نشان بدهند که چقدر به این دختر محترمشان افتخار می کنند.


بنده از شما عذر می خواهم به خاطر کسانی که به جای اینکه به سیستم فاسدی اعتراض کنند که شما را در این کشور چهره و شاخص کرد، به شمایی اعتراض می کنند که امروزتان فقط انفجار دیروزتان است. به جای اینکه بپرسند چرا در بین این همه بانوی بازیگر ایرانی، نمی شود یک چادری، یک محجبه، یک دختر حزب اللهی پیدا کرد، می پرسند که چرا شما در آن سوی دنیا برهنه می شوی و می رقصی!


بنده از شما عذر می خواهم که عده ای نمی فهمند که اکترسهای آمریکایی که خیلی زیباتر از شما بوده و هستند نیز، اگر بخواهند در هالیوود دوام بیاورند باید اجازه بدهند که عکسها و حتی کلیپهای عریانشان به نمایش در بیاید و حاضر باشند در صحنه های حاوی همجنسبازی نقش ایفا کنند، چه برسد به شما که در هالیوود و سینمای غرب مهمانی هستید که فقط تا وقتی سیاستهای آنها ایجاب کند، حضور خواهید داشت.


بنده از شما عذر می خواهم بابت کسانی که نمی فهمند که اگر شما و مانند شما نباشید، ارزش آن زنی که سال به سال برنج به خودش و فرزندانش نمی رسد ولی حاضر نیست پایش را کج بگذارد، و ارزش آن دختری که آرزوی سر و سامان گرفتن دارد و سازگاریش برای زندگی خیلی بیشتر از شماست ولی حاضر نیست که مانند شما خودنمایی کند، معلوم نمی گردد. نمی دانند که تا بد نباشد، خوبی خوب نیز آشکار نمی گردد.


بنده از شما عذر می خواهم که ما با قوانین هزار و چهار صد سال پیش زندگی می کنیم و شمایی را که با قوانین عصر حجر و انسانهای اوّلیه زندگی می کنید، تازه نامش را تمدن هم می گذارید، درک نمی کنیم.


بنده به طور اساسی از شما عذر می خواهم که همکیشانم به اعمال و رفتار شما، اهمیت می دهند که هیچ، واکنش هم نشان می دهند!


با پوزش

هموطن سابق شما

تزکیه